Ατέμι σημαίνει τεχνικές χτυπημάτων. Η προέλευση των Ατέμι είναι αβέβαιη και υπάρχουν πολλές υποθέσεις σχετικά με αυτή. Την εποχή που αναπτύχθηκε το πρώιμο Jujutsu για να καλύψει τις αναγκες των σάμουραϊ στα πεδία των μαχών, τα ατέμι είχαν σαφώς δευτερεύοντα ρόλο, λογικό αν σκεφτούμε πως οι πολεμιστές φορούσαν πανοπλίες. Βέβαια παρατηρώντας παλαιά συστήματα jujutsu, για την ακρίβεια Yoroi Kumiuchi (πάλη με πανοπλία με ή χωρίς όπλα), υπάρχουν τεχνικές χτυπημάτων, για παράδειγμα χτυπήματα με τα δάχτυλά ή με τις αρθρώσεις των δακτύλων, στα μάτια μέσα από τα ανοίγματα των περικεφαλαιών.
Αν κοιτάξουμε πιο πίσω, στην εποχή του αυτοκράτορα Σουινίν, μέσα στο κείμενο Κο-Τζι-Κι (χρονικά των παλαιών ιστοριών) θα δούμε την πρώτη καταγεγραμμένη χρήση ατέμι στην Ιαπωνία:
Τον Ιούλιο μήνα, το έβδομο έτος, ο Σουινίν πρότεινε μία αναμέτρηση μεταξύ δύο πολύ καλών και γνωστών μαχητών της εποχής, του Σουκούμε Νομίνο και Τομάνο Κεχάιγια στην αυτοκρατορική αυλή. Το πρόσωπο του Σουκούμα ήταν λευκό, είχε δυνατό στήθος, καθώς και μια προφορά που θύμιζε ευγενή. Ο Κεχάιγια από την άλλη, είχε μελανό πρόσωπο, με διαπεραστικά μάτια και πυκνά μαλλιά με άγρια υφή, και γενικά είχε εμφάνιση άγριου και σκληρού. Με το σήμα για την έναρξη του αγώνα, οι δύο αθλητές αφού έβγαλαν μία μεγάλη κραυγή, έτρεξαν με μεγάλη ορμή ο ένας προς τον άλλο, ήρθαν σώμα με σώμα πιασμένοι γερά, παλεύοντας άγρια. Ο Σουκούμε που ήταν πολύ έξυπνος, βλέποντας πως ο αντίπαλός του άρχισε να κουράζεται από την πάλη, εξαπέλυσε ένα δυνατό χτύπημα προς το στήθος του αντιπάλου του, με αποτέλεσμα να τον ρίξει κάτω. Βλέποντας ο Σουκούμε τον αντίπαλό του πεσμένο στο έδαφος, άρχισε να τον χτυπάει και τον κλωτσάει συνεχώς, με πολύ ισχυρά χτυπήματα, με αποτέλεσμα να του προκαλέσει αιμορραγία και στην συνέχεια τον θάνατο, αφού έχασε πάρα πολύ αίμααπό το στόμα, καθώς και από την ρήξη της βουβωνικής χώρας. Η ιστορία (ή θρύλος) αυτή, είναι η πρώτη μάχη με ατέμι βάζα, και ο Σουκούμε ο πρώτος καταγεγραμμένος στα ιαπωνικά χρονικά, γνώστης των τεχνικών ατέμι.
Στην εποχή των μεγάλων εμφυλίων πολέμων, οι μάχες ευνοούσαν την χρήση πανοπλίας, οπότε σε αυτή την περίοδο ευνοείται η ανάπτυξη των παλαιστικών τεχνικών, χωρίς όμως να λείπουν και οι τεχνικές χτυπημάτων χεριών και ποδιών (kerikomi).
Μετά την λήξη των εμφυλίων πολέμων, και την ενοποίηση το jujutsu άλλαξε τον προσανατολισμό του προς την αυτοάμυνα. Αυτό σήμαινε πως αφού δεν υπήρχαν πια μάχες (σε μαζικό επίπεδο), η χρήση της πανοπλίας σε καθημερινή βάση, ήταν παρελθόν. Αυτή η εξέλιξη ευνόησε πάρα πολύ τα ατέμι, και η χρήση τους έγινε ευρεία σε όλες τις σχολές (ryu) jujutsu.
Τα ατέμι αποτελούν εξαιρετικό εργαλείο για την τέχνη, καθώς με αυτά επιτυγχάνεται γρήγορα και αποτελεσματικά το kuzushi (διατάραξη της ισορροπίας του αντιπάλου), αφού αποσπούν αποτελεσματικά την προσοχή του αντιπάλου, διευκολύνοντας μια τεχνική ρίψης ή κλειδώματος. Βέβαια πολλές φορές αρκεί ένα ατέμι σε ένα ευαίσθητο σημείο, για να λήξει μια αναμέτρηση.
Διάφοροι σχηματισμοί-ατέμι, που μπορούν να πλήξουν ανατομικά ευαίσθητα σημεία στο ανθρώπινο σώμα:
Σημεία-στόχοι των ατέμι (kyusho)
Αν κοιτάξουμε πιο πίσω, στην εποχή του αυτοκράτορα Σουινίν, μέσα στο κείμενο Κο-Τζι-Κι (χρονικά των παλαιών ιστοριών) θα δούμε την πρώτη καταγεγραμμένη χρήση ατέμι στην Ιαπωνία:
Τον Ιούλιο μήνα, το έβδομο έτος, ο Σουινίν πρότεινε μία αναμέτρηση μεταξύ δύο πολύ καλών και γνωστών μαχητών της εποχής, του Σουκούμε Νομίνο και Τομάνο Κεχάιγια στην αυτοκρατορική αυλή. Το πρόσωπο του Σουκούμα ήταν λευκό, είχε δυνατό στήθος, καθώς και μια προφορά που θύμιζε ευγενή. Ο Κεχάιγια από την άλλη, είχε μελανό πρόσωπο, με διαπεραστικά μάτια και πυκνά μαλλιά με άγρια υφή, και γενικά είχε εμφάνιση άγριου και σκληρού. Με το σήμα για την έναρξη του αγώνα, οι δύο αθλητές αφού έβγαλαν μία μεγάλη κραυγή, έτρεξαν με μεγάλη ορμή ο ένας προς τον άλλο, ήρθαν σώμα με σώμα πιασμένοι γερά, παλεύοντας άγρια. Ο Σουκούμε που ήταν πολύ έξυπνος, βλέποντας πως ο αντίπαλός του άρχισε να κουράζεται από την πάλη, εξαπέλυσε ένα δυνατό χτύπημα προς το στήθος του αντιπάλου του, με αποτέλεσμα να τον ρίξει κάτω. Βλέποντας ο Σουκούμε τον αντίπαλό του πεσμένο στο έδαφος, άρχισε να τον χτυπάει και τον κλωτσάει συνεχώς, με πολύ ισχυρά χτυπήματα, με αποτέλεσμα να του προκαλέσει αιμορραγία και στην συνέχεια τον θάνατο, αφού έχασε πάρα πολύ αίμααπό το στόμα, καθώς και από την ρήξη της βουβωνικής χώρας. Η ιστορία (ή θρύλος) αυτή, είναι η πρώτη μάχη με ατέμι βάζα, και ο Σουκούμε ο πρώτος καταγεγραμμένος στα ιαπωνικά χρονικά, γνώστης των τεχνικών ατέμι.
Στην εποχή των μεγάλων εμφυλίων πολέμων, οι μάχες ευνοούσαν την χρήση πανοπλίας, οπότε σε αυτή την περίοδο ευνοείται η ανάπτυξη των παλαιστικών τεχνικών, χωρίς όμως να λείπουν και οι τεχνικές χτυπημάτων χεριών και ποδιών (kerikomi).
Μετά την λήξη των εμφυλίων πολέμων, και την ενοποίηση το jujutsu άλλαξε τον προσανατολισμό του προς την αυτοάμυνα. Αυτό σήμαινε πως αφού δεν υπήρχαν πια μάχες (σε μαζικό επίπεδο), η χρήση της πανοπλίας σε καθημερινή βάση, ήταν παρελθόν. Αυτή η εξέλιξη ευνόησε πάρα πολύ τα ατέμι, και η χρήση τους έγινε ευρεία σε όλες τις σχολές (ryu) jujutsu.
Τα ατέμι αποτελούν εξαιρετικό εργαλείο για την τέχνη, καθώς με αυτά επιτυγχάνεται γρήγορα και αποτελεσματικά το kuzushi (διατάραξη της ισορροπίας του αντιπάλου), αφού αποσπούν αποτελεσματικά την προσοχή του αντιπάλου, διευκολύνοντας μια τεχνική ρίψης ή κλειδώματος. Βέβαια πολλές φορές αρκεί ένα ατέμι σε ένα ευαίσθητο σημείο, για να λήξει μια αναμέτρηση.
Διάφοροι σχηματισμοί-ατέμι, που μπορούν να πλήξουν ανατομικά ευαίσθητα σημεία στο ανθρώπινο σώμα:
Σημεία-στόχοι των ατέμι (kyusho)
1) Τέντο
2) Κασούμι
3) Ούτο
4) Ντόκκο
5) Ντζίντσου
6) Κατσικάκε
7) Σουιγκέτσου
8) Γκετσουέι
9) Ντάνκο
10) Μυόλο
11) Τσουριγκάνε - κιντέκι
12) Σιτσουκανσέτσου
Αρβανίτης Νικόλαος |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου